کروس (مهراد) :
تموم شد دوران سختمــــون .... میگیریم دنیارو تو دستمــون
تموم شد دوران سختمــون .... میگیریم دنیارو تو دستمــــون

ورس 1 (آرمین) :
یادگرفتم انتقام بگیرم
به هرچی سُنـَتُ و اعتقاده برینم
هر روز از روز قبل گشنه ترم
تو هدفم باید بکشم تا کشته نشم
یادگرفتم خیلی چیزا از رفیقام
از عقده های توی دل بچگیام
منم بودم یه پسر خوب و سر به راه
فکر جای خوب و گم تو قصه ها ، آ
روزا گذشت و دیدم خیلی حالم بده
فهمیدم باید گرگ باشم مثل همه
یادگرفتم خوب نمونم چون :
همه خوبا بی قرارن
رفیق همه بی مرامن
عشقا همه بی جوابن
شدم یکی مثل تو
عشق دخت و پول و گل
هــــــــی
اگه کاری کردم نزار پا من
بزار پای این زندگیِ نامرد

کروس (مهراد) :
تموم شد دوران سختمــــون .... میگیریم دنیارو تو دستمــون
تموم شد دوران سختمــون .... میگیریم دنیارو تو دستمــــون

ورس 2 (مهراد) :
چندتا رفیق تک پر و تک
زده بود لای مغزا کپک ، هه هه
بعد این همه بحث و جدل
میچرخن دورم عینهو چرخ و فلک
گاهی دعوا گاهی خنده
کوچه تلویزیون و ما بیننده
زخمای زمونه کرده کفریم
رفیق مرحمِ دردِ مثل مرفین
برگا ریختن ، آسمون آبیِ تو وطن
ولی گریه هاش میپاچه گاهی رو صورتم
حرف زور هیچ رقمِ نمیره تو کتم
نیاز بدی ذهن خدا نیست همین که هوامون رو داره
کافیه خب اصلا
وقتی تو لکم ، میکنه کمکم
انگار خون برادرم جاریِ تو رگم

کروس (مهراد) :
تموم شد دوران سختمــــون .... میگیریم دنیارو تو دستمــون
تموم شد دوران سختمــون .... میگیریم دنیارو تو دستمــــون

ورس 3 (امیر) :
صعود صدام پیچید درِ گوشِت
واسه همه چیِ تو مایه تیله جورِ
فقط بکَن حنجره حلالِ گوشتِش
فقط من موندم و تو مرامش جفت شه
جفت شدن با هم همه قناری ها پرواز کردن و رفتن
توی همه دردا گم شدن
همه میخواستن تورو گم کنن
چشام که همیشه رنگِ شب دیده
مدل مورَم دیگه پیرمردیِ
امیر همه میگن واست ته تهش چی موند
شرمندم اگه کمُ کسری بود
مهرم کیش و مات تو این سرنوشت
وقتی مامانم اومد دستِ منو گرفت
گفت برو به سمت هرکی مردشه
یه لبخند بزن و همین بَسِشه .

تموم شد دوران سختمون .... میگیریم دنیارو تو دستمون .