بــیــایــیــد بــیــایــیــد کــه گـلـزار دمـیـدهسـت بــیــایــیــد بــیــایــیــد کـه دلـدار رسـیـدهسـت
بیارید بــه یـک بـار هـمـه جـان و جهان را بـه خـورشید سپارید که خوش تیغ کشیدهست
بــر آن زشــت بــخــنــدیــد کــه او نــاز نــمــایـد بــرآن یــار بــگــریــیـد کـه از یـاربـریـدهسـت
هــمــه شــهــر بــشــوریــد چــو آوازه درافــتـاد کــه دیــوانــه دگــربــار ز زنــجـیـر رهـیـدهسـت
بــکــوبــیــد دهــلهــا و دگـر هـیـچ مـگـویـیـد چه جای دل و عقلست که جان نیز رمیدهست