جسمم شناور روی آبه، وقتی که روحم غرق میشه
توو عمقِ برمودای چشمات، کشتیِ نوح هم غرق میشه
من کوهی از انگیزه بودم، واسه نجات دادنِ تو
اما منو بردی توو گرداب، جایی که کوه هم غرق میشه
ای عشقی که قاتلمی، تو ناخدایِ دلمی
نذار از عشقِ تو فاصلم اینهمه دور شه
دریا پُره آبه ولی، کفش انگار بیابونه
نذار واسه منِ دیوونه، خاکِ کوچه
ای عشقی که قاتلمی، تو ناخدایِ دلمی
نذار از عشقِ تو فاصلم اینهمه دور شه
دریا پُره آبه ولی، کفش انگار بیابونه
نذار واسه منِ دیوونه، خاکِ کوچه
من تووی هر جنگی که بودم باخت دادم
اما تو دوست داشتی فقط برنده باشی
از توو هوای غم شکست، دنده هامو
تو تا کجا تا کی میخوای یه دنده باشی
من تووی هر جنگی که بودم باخت دادم
اما تو دوست داشتی فقط برنده باشی
از توو هوای غم شکست، دنده هامو
تو تا کجا تا کی میخوای یه دنده باشی
ای عشقی که قاتلمی، تو ناخدایِ دلمی
نذار از عشقِ تو فاصلم اینهمه دور شه
دریا پُره آبه ولی، کفش انگار بیابونه
نذار واسه منِ دیوونه، خاکِ کوچه
من و تو هر دو سوار بر کشتی
تو به امید رهایی از امواج سخت و بلاخیزِ طوفان
من نیز به امید امنِ ساحل آغوشِ تو
تو به مقصد رسیدی و
من قعر نشینِ اقیانوسم
سینا پارسیان و پرستو
کشتی 4