تکرار کن حرفاتو بازم توی گوشم
مثّ ِ یه موسیقی صداتو دوس دارم
من دلخوشیم اینه اگه پیشم نباشی
هر گوشه حتی ردّ ِ پاتو دوس دارم

دستاتو محکم تر به دورم حلقه کن تا
دیوار به دیوار دلت آروم بگیرم
عطر تو خوشبو کرده دنیامو دوباره
مثّ ِ هوا می مونه تا من جون بگیرم

وقتایی که می ترسم از دنیا، واسه من
جایی مثّ ِ آغوش تو محکم نمی شه
تو امنیت می دی بهم مثّ ِ یه خونه
می دونی هیچ جا خونه ی آدم نمی شه

شب آسمون قرصه دلش به بودن ِ ماه
تاریکه دنیاش وقتی که ماهی نباشه
واسه منم راه نجاته بودن تو
حتی اگه دیگه برام راهی نباشه

وقتایی که می ترسم از دنیا، واسه من
جایی مثّ ِ آغوش تو محکم نمی شه
تو امنیت می دی بهم مثّ ِ یه خونه
می دونی هیچ جا خونه ی آدم نمی شه



سیدا
خونه