حال بد گریه ی تنهایی تو بارون می خواد
غم دلگیر غروب و یه خیابون می خواد

که خودت باشی و بغضای شبونه ت باشه،
سایه ی فکر کسی شونه به شونه ت باشه

تب بارون تنده
من پر از تشویشم
زیر بارونم ولی
وسط آتیشم

گیج و سرگردونم
ولی خوب می دونم
دلی که بهم سپرد
بر نمی گردونم

حس ترانه هام شده
حال تماشایی من
به ابرا طعنه میزنه
گریه ی تنهایی من

یه بغضه توی حنجره م
بغضمو فریاد می زنم
شاید صِدام ُ بشنوه
بفهمه دل نمی کَنم



شهرام نیک یار
تب بارون