وقتی چشت پاییز میشه، باغ دلت گلریز میشه
تصویر غم میشینه تو چشم سیاهت

وقتی چشت لبریز میشه، اشکای تو اویز میشه
دونه دونه میچیکه از چشم سیات

نمی دونی، دل آدم رو چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

آی نمی دونی دل ادم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

میخوای بری حرفی نداری
اشکات دارن جار میکشن
رفتن همیشه پر غمه
انگار دارن داد میکشن

آی نمی دونی دل ادم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

آی نمی دونی دل ادم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

وقتی چشت پاییز میشه، باغ دلت گلریز میشه
تصویر غم میشینه تو چشم سیاهت

وقتی چشت لبریز میشه، اشکای تو اویز میشه
دونه دونه میچیکه از چشم سیات

نمی دونی، دل آدم رو چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

آی نمی دونی دل ادم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

میخوای بری حرفی نداری
اشکات دارن جار میکشن
رفتن همیشه پر غمه
انگار دارن داد میکشن

آی نمی دونی دل ادم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

آی نمی دونی دل ادم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

آی نمی دونی دل ادم را چه میشکونی
خودت بهتر از هر کی میدونی
که بارون پاییز می سوزونه دل آدما رو

دل ادما رو، دل ادما رو
ای دل ادما رو

دل ادما رو، دل ادما رو
دل ادما رو، دل ادما رو