ساده بگم ساده بگم، ساده بگم دهاتيم
اهل همين نزديکيا، همسايه روشنیوهمخونه ی تاريکيو
ساده بگم ساده بگم، بوی علف ميده تنم
هنوز همون دهاتيم با همه شهری شدنم با همه شهری شدنم
باغ غريب ده من، گلای زینتی نداشت
اسب نجيب ده من، نعلای قیمتی نداشت
اما همون چهار تا ديوار، با بوی خوب کاگلش
اما همون چندتا خونه، با مردم ساده دلش
اما همون چهار تا ديوار، با بوی خوب کاگلش
اما همون چندتا خونه، با مردم ساده دلش
برای من که عکسمو مدتيه، تو آب چشمه نديدم
برای من که شهریم، از اون هوا دل بريدم
برای من که عکسمو مدتيه، تو آب چشمه نديدم
برای من که شهریم، از اون هوا دل بريدم
دنيایی که ديدن اون اگر چه مثل قديما، راه درازی نداره
اما می دونم که ديگه دنيای خوبه سادگی، به من نيازی نداره
برای من که عکسمو مدتيه، تو آب چشمه نديدم
برای من که شهریم، از اون هوا دل بريدم
برای من که عکسمو مدتيه، تو آب چشمه نديدم
برای من که شهریم، از اون هوا دل بريدم
ساده بگم ساده بگم، ساده بگم دهاتيم
اهل همين نزديکيا، همسايه روشنیوهمخونه ی تاريکيو
ساده بگم ساده بگم، بوی علف ميده تنم
هنوز همون دهاتيم با همه شهری شدنم با همه شهری شدنم
باغ غريب ده من، گلای زینتی نداشت
اسب نجيب ده من، نعلای قیمتی نداشت
اما همون چهار تا ديوار، با بوی خوب کاگلش
اما همون چندتا خونه، با مردم ساده دلش
اما همون چهار تا ديوار، با بوی خوب کاگلش
اما همون چندتا خونه، با مردم ساده دلش
برای من که عکسمو مدتيه، تو آب چشمه نديدم
برای من که شهریم، از اون هوا دل بريدم
برای من که عکسمو مدتيه، تو آب چشمه نديدم
برای من که شهریم، از اون هوا دل بريدم
