زندونی قفس شدن ،خودش مگه کم حرفیه
اونم تو این بهاری که پر از شبای برفیه
قاب نگاهتو بیار یه لحظه سمتِ این دیار
ببین چطور تو این قفس پرنده میشه تار ومار
حجاب رو نگاهتو بزار واز خودت بپرس
چطور به دخترای شهر میگن حجابتو بزار
مفهوم پر گشودنو شاید نمیدونم آخه
میگن که پر نمیشه زد ،تو این هوای پر غبار
نمیبینی تو آهی رو که تو دلِ پرنده هاست
سنگرمون سکوته چون میگن مشیت خداست


ساناز رادین
قفس