تو توی چشمات یه آسمون و ماه داری
موهات که واشه یه دریای سیاه داری
به خودم میگم هر دفعه هر بار
تو یه پاداشی از سمت خدا انگار
با تو می چسبه راه بریم زیر بارون
ها کنم دستاتو تو فصل زمستون
توی این دنیا تنها جای تو کم بود
گریمو دیدی اون اشکای شوقم بود

مدیونی اگه واسه دلم ناز کنی
مدیونی از دلم بری و پرواز کنی
تو منو با این همه عشق بد عادت کردی
باید این عشق و هر دقیقه ابراز کنی

من و تو و دلخوشیهای ساده
همقدمم میشی پای پیاده
میبرمت یه جای پر خاطره
یه جایی که خستگی یادت بره
یه چیزی میگم از ته وجودم
عشقای قبل از تو که عشق نبودن
جایی نری که قلبم بی قراره
تو یه فرشته ایی که بال نداره

مدیونی اگه واسه دلم ناز کنی
مدیونی از دلم بری و پرواز کنی
تو من و با این همه عشق بد عادت کردی
باید این عشق و هر دقیقه ابراز کنی


رضا ضرابی
مدیونی