دنیایه من یه چهار دیواری لحظه هام بوی تاج گل میدن
دو تا دست بریده از ساعد من و سمت دره هل میدن
زندگیم و سکندری رفتم این خیابون چقدر تاریکه
رد خون مثل سایه باهام رو تنم زخم تیغ گزلیکه
قلبم و توی الکل انداختم عشقم لهجه قفس داره
طرح یه دست سرخ رو هر دست هنوز این سینما نفس داره
من تو این سینمای خاک شده فیلم های پر از جنون دیدم
من رفیقای جون جونیم و سرد بی جون شده تو خون دیدم
رو لب تیغ عاشقت بودم رو لب تیغ زندگی کردیم
راهمون از تو خون گذشت اما کاش میشد دوباره برگردی
رو لب تیغ عاشقت بودم رو لب تیغ زندگی کردیم
راهمون از تو خون گذشت اما کاش میشد دوباره برگردی
روی آسفالت لاله زار انگار یه نفر داره چونه می ندازه
کی می دونه تو پایتخت امشب تیغ چندتا ضامنی بازه
من هنوزم قدیمیم مثل قهرمانای اون فیلما
تو که رنگت عوض شده د بگو پس چرا ضجحه می زنه دنیا
ما کجای قروخ زمین خوردیم که هنوز رویزانو راه می ریم
پاهامون رو رگ زدن اما اونقدر زنده ایم که می میریم
کوچه از هر دو سمت بن بسته لکنت رو خط بزن از این فریاد
بعد از این دیگه شیر و خط یکیه بعد از دیگه هر چه بادا باد
رو لب تیغ عاشقت بودم رو لب تیغ زندگی کردیم
راهمون از تو خون گذشت اما کاش میشد دوباره برگردی
رو لب تیغ عاشقت بودم رو لب تیغ زندگی کردیم
راهمون از تو خون گذشت اما کاش میشد دوباره برگردی