رقص موهای تو در باد یه سلوک عاشقانهس
شب چشمای تواما یه غزل پراز نشانهس
دل من اسیر تنهایی صحرای سکوته
خندههات میون این کویر شب پر از ترانهس
توهجوم اطلسیها توی بارونای پاییز
لب تو ترانهای گفت که همیشه جاودانهس
رفتی و نموندی تا ببینی قد کشیدنم رو
هرکسی میگه چرانیست میگم این رسم زمانهس
هنوزم حضورگرمت دم ایوون گلامون
التیام اه سردم توی پرسه شبانس
شاید امیدی بمونه واسه فردای من و تو
نشنیدی صدامو اما بدون این غزل بهانهس
چشمای من هنوزم واسه داشتنت میمیرن
ولی چشمای تومیگن جای دیگهای اسیرن
رضا سیدصالحی
اطلسیها
