توی گهواره ی مهتاب
میون خواب و بیداری
یه عاشق چشم میبنده
به روی صبح دیداری
یکی فرداشو میسازه
یکی دنیاشو میبازه
یکی تو فکر نیرنگه
یکی هم مست اوازه
تو وقتی غایبی از من
هزاران ساله من مردم
کناری دور افتادم
بدون تو زمین خوردم
نه دیروز و نه فردایی
وجودت مثل امروزه
پل امید من بی تو
داره خشک میشه میسوزه
تو اغوش تو میتونه
بیابون مثل دریا شه
تو آغوش تو زندونم
میتونه مثل رویا شه
مثل رویای بارونی
تو فصل سرد خاکستر
که وقتی پیش من هستی
چه دنیایی از این بهتر
توی گهواره ی مهتاب
میون خواب و بیداری
یه عاشق چشم میبنده
به روی صبح دیداری
یکی فرداشو میسازه
یکی دنیاشو میبازه
یکی تو فکر نیرنگه
یکی هم مست اوازه
