من هنوزم اینجام
کنار درختی که میوه هاش کال ریخت
یادت نمیاد؟
یروزی همین جا یه نهال و کاشتیم
نهال عشقی که لحظه لحظه روحمونو پاش گذاشتیم
حالا نبودت سوزوند این درختو یه حس پاکو باختیم
یعنی تموم شد؟
باورم نمیشه
شاخه هاش میسوزن با تنه و ریشه
چقدر تصویر از بودنت کشیدم
رویا می کشیدم باتو دنیامو می دیدم
دنیامو دادی برباد
الآن دیگه بی تو فقط میکشم دردارو
یروزی از خودم یاد گرفتی پروازو
چجوری بدون من میبینی تو فردارو
ول کردی دستامو
همه چی رنگ باخت
باورم نمیشه میتونی انقدر سرد باشی
درختمونو بسوزونی تو از برگ تا ریشه
منو بدی بدست باد و بی پروا شی که
یکمی تنهاشی
یه لبخند بودی تو کابوسام
الآن خودت دلیل درد هرشبمی
که آغوشت داروی کی میشه من اینجام
غرق یه کابوسه ابدی
اشکام بشه جبران آتیشت
بیا..شاید دوباره تر شه از ریشه
چرا رفتنو سخت ترش میکنی همین؟
آخه ادم مگه بی اشتباه میشه؟
این خودتی یا یه کابوسه بی روحه؟
یا بتی بودی که ساخته بود این دیوونه؟
صدای شکستنه دلمو شنیدم
این درختمونه که اروم میسوزه
دنیامو دادی برباد
الآن دیگه بی تو فقط میکشم دردارو
یروزی ازخودم یاد گرفتی پروازو
چجوری بدون من میبینی تو فردارو؟
ول کردی دستامو
همه چی رنگ باخت
باورم نمیشه می تونی انقدر سرد باشی
درختمونو بسوزونی تو از برگ تا ریشه
منو بدی بدست باد و بی پروا شی که
یکمی تنها شی
باشه بسوزون منم میسوزم اینجا توی اتیشت
میون عشق و کینه مرز باریکه
نه تنفری نیست فقط یه درد تاریکه
سیمرغ وجودم ازین خاکستر عشق
بدون تو عروسک یروزی پا میشه


راه مج
بر باد