روی گلدختران آبادی
بگذارید نام بارانی
چون فروغ و فرانك و پوران
نام هایی همیشه ایرانی
نام رودابه و كتایون را
نام سارا و مریم و سیمین
شهرناز و انوشه و سیندخت
یاسمین و ستاره و نسرین
غصّه دارد هنوز تهمینه
داغ سهراب در دلش جاری ست
با فرنگیس مهربان باشید
یاد آن ها نشان بیداری ست
تا به یاد منیژه می افتم
بیژن آزاد می شود از چاه
نام جمشید و ایرج و هوشنگ
می شود با بهار و گل همراه
شاه تهمورث و سیامك و سام
رنگ و بوی گل وطن دارند
گیو و بهرام و آرش و مهران
ریشه در كشوری كهن دارند
یاد فرهاد و بیستون باشید
بلكه شیرین شود روان شما
با كیومرثِ جان قدم بزنید
گل كند باز ، باغ جان شما
به منوچهرِ عشق دل بدهیم
نام او همردیف باران است
سورنا را به یاد بسپاریم
آبرودار خاك ایران است
نام كوروش یادمان نرود
با خشایار هم عنان باشیم
با فرامرز و اردشیر و قباد
زیر چتری از آسمان باشیم
باید از مازیار بنویسیم
از فریدون و بهمن و سامان
از فریبرز و بابك و شاپور
از رهام و سیامك و ساسان
آریو برزن این شهید وطن
قهرمان همیشه ی ایران
رستم و یزدگرد و فیروزان
نام شان سربلند و جاویدان
بنویسید كاوه را با شوق
نام كسرا و نام آرش را
نام افشین و بابك و خسرو
نگذارید جا سیاوش را
صبح تان همچو صبح نیشابور
باغ تان پر بنفشه و سوسن
دشت هاتان پر از گل نرگس
غرق گلنار و لاله و لادن
پارسی این زبان ایرانی
مظهر اتحادمان باشد
نام این سرزمین جاویدان
تا همیشه به یادمان باشد
باغبان ها به روی گل هاشان
نام هایی قشنگ بگذارند
نامی از جنس آفتاب و بهار
نام خوش آب و رنگ بگذارند
تا شبت را سپیده گل بزند
نام مهتاب و ژاله را بنویس
شور شهناز تا دلارام است
نسترن را و لاله را بنویس
عشق هنگامه می كند بر پا
با نگار و نگین و ركسانا
با همای و شراره و نوشین
با پریسا و هستی و مینا!
با پریا و مهری و مینو
مهرناز و مهستی و مهشید
با دل افروز و نازنین و بهار
باز نوش آفرین شود خورشید
مانده طرحی قشنگ در یادم
روی دستان آب، نیلوفر
بیشتر از شكوفه بنویسیم
از زری از فرشته از زیور
روشنك را به پرنیان بسپار
تا به دریا به آرزو برسی
نام آزاده را رها بنویس
تا به گل ها به عطر و بو برسی
ارغوان و ستایش و مهناز
شهرزاد و بهاره و مهسا
نام سودابه، خوب و خوش آواست
همچو لبخند یار خوش سیما
ماهرخسار و ماهرخ زیباست
نام هایی قشنگ و پر شورند
شهربانو و مهرنوش و پری
همچو فیروزه ی نشابورند
همچنان مانده است در یادم
شاهرخ پارسا و گوهرشاد
مهربانو به نازگل می گفت
نام ایران ما گرامی باد
بنویسید هومن و فرشید
یا كیان و كیارش و نیما
آرمین، آریا، سروش، ارژنگ
مهرزاد و سپهر یا سینا
داریوش این گل هخامنشی
شهریار بزرگ ایران است
باربد برد یا نكسیا حال
نوبت آرمان و اشكان است
مانی و ماهیار با مزدك
از گذرگاه جاده می آیند
شاه انوشیروان و شروین
با آبتین هم پیاده می آیند


پیوند
گل فرزندان ایران