"من و شام و شما"
من و تو و يه ميز و دوتا صندلى
شمع و گل و روميزيه مخملى
قوسِ لبخندِ ماهت
گيسوى كمندِ پرتابت
من و شام و شما چه زيباست!
بوى عطر دلبر فريباست.
اون زيرِ ميز كفشت آروم مى خوره به پام
حواسمُ جمع تر مى كنم خوب تورو مى پام
الماسِ چشمات
از كوهِ نورِ
واى دلم از سينه دور
واى دلم از سينه دور
غروب زمستونى
با يارِ جونى
به قهوه خانه كوچك، من و تو مهمونيم
دستامون تو دست هم،
بيرون بارون مياد نم نم
يه حسى بهم ميگه، دارم عاشق مى شم كم كم
قهوه چى! قهوه بيار!
تلخ، برام شكر نيار
شيرينيه لبِ يار
براى من كافى