«خداحافظی»
گلـــومـــو گــرفــتــه، یـه بغـــضِ مــداوم
من و کوچــه دلتنــگ، من و گـریه دائــم
عـــجیبه که عـــطرت، هنـــوز تـوهوامـه
نگـات مثـلـه رؤیـاس، غمـــت پا به پامــه
همـه گریـــه هام و، بـه بــارون سپـــردم
به یادت شکستــم، چقــد غصـه خــوردم!
خـــداحافــظیتــو، بـه شــــب هــــدیه دادم
به یــادت شکستــــم، نبـــــودی به یــــادم
شـدم خــــسته از شب، شدم مثـلـه بـارون
یه بی طاقــت از درد، گرفتـارِ طاعـــون
یه وقتــــائی از غـــم، هـزار عقــده دارم
میخوام با تـو باشـم، تـو نیستــی کنــــارم
یه وقتــائی میشـه، که دلگیـر و خستــه م
به یادت به شـوقـت، توبارون نــشستـه م
کجـا جـا گذاشتــی، مـن و گریــه هامـو؟
تورؤیــای فردات، کـی میگیــره جامـو؟
خـــداحافــظیتــو، بـه شــــب هــــدیه دادم
به یــادت شکستــــم، نبـــــودی به یــــادم
شـدم خــــسته از شب، شدم مثـلـه بـارون
یه بی طاقــت از درد، گرفتـارِ طاعـــون