مي خندم به اين حالو روزم
كه تو نيستي پيشم
منم ديوونه ميشم
ببين اين خونه سرده
ببين ديوونم كرده
ببين نيستي پيشم
دارم مميرم
ببين انبار باروتو
خونه اي كه بودو
الان سلوله زندونه
واسه منه ديوونه
اون داره ميخونه
اصلا نميدونه
كه چي بودم چي هستم چي شد
وااااااااااي
دل من اينجاستو
تو كجا رو ابرايي
هواي من با تو
ميكشه رو تنهايي
ديوونه ميشم باز
كل شهرم اينجا
رو سرم ميچرخه
تو رفتي با هموني كه
هنوزم عاشقت نيستو
همش حوص بودو حوص
ببين دستاش تو دستت نيستو
تو كه ديوونه بودي باز
واسه حال اين روزام
منو تنها گذاشتيو
نكردي تو منو همراه
