آه حسرت بر آینه موجی زندانی در تنگم
رودی جا مانده از دریا آواز سنگی دلتنگم
سرگردانی در خود تنها چون یلدایی بی پایانم
غمگین تر از بغض ابری سر گشته و بی بارانم
ماهم که در مرداب غم از دریایت دور افتادم
موجم که از دوری تو بر پای خود سر بنهادم
من دور از تو تو دور از من چون ماهیم در تنگ غم
دریا دریا دلتنگی را بر صخره ها سر میکوبم
سرگردانی در خود تنها چون یلدایی بی پایانم
غمگین تر از بغض ابری سرگشته و بی بارانم