روزی تو خواهی آمد
از کوچه های باران
تا از دلم بشویی
غم های روزگاران
تو، روحِ سبزِ گلزار
گلِ شادابِ بی خار

مرا از پا فکنده
شکستن های بسیار
شکستن های بسیـار
تو یاسِ نو دمیده
من گلبرگِ تکیده
روزی آیی کنارم
که عشق از دل رمیده
روزی آیی کنـــارم
که عشــق از دل رمیده
تو را نادیدنِ ما؛ غـم نباشد

که در خیلت
به از ما کـم نبـاشد
من از دستِ تو
در عالم نهم روی
و لیکن چون تو
در عالم نباشد!
روزی تو خواهی آمد
از کوی مهربانی

اما ز من نبینی
دیگر به جا، نشانی
روزی تو خواهی آمد
از کوچه های باران
تا از دلـم بشویی
غـم های روزگـاران
غم های روزگـاران


محمد اصفهانی
روزی تو خواهی آمد