" اینترو "
همیشه غرورو دادم رفت و بعد
موندم با جنون و بازم ترس از قبل
حرف دلو زدم و سختی رو به جون
خریدم عقب رفتم چند قدم
" ورس یک"
خیلی خوبم - رو روالم
حرف های خوبی نوشتم روی والم
همیشه نا امید از تنهایی نوشتم
از روی عادت - من روی کاغذ
شبها تنها بودم اما با این حال بوده
مسئولیت کیشیک با من
پا پس کشید راحت
اونی که می داد جو جنگ و
کوبیدش تخت سنگ رو
به بخت گند من
شد طلسم و خاطرات خاک خوردو حل نشد مشکله
دیوار بی زبون که مشت بهش هی میزنم
که عینهو سنگ بشم و جمع نشه حتی
یه قطره ام پشت پلک
نشسته روی شونم یه جغد خرس
ندارم امیدی به جنس مخالف
که باید درگیر شی ببینی داره اونم حسی مقابل
آخرش هم دل خوش کنی به یه حس مشابه فقط
"کراس"
میکشی یه سیگار تو تراس بی حصار
مرور گذشته ی بی حصاب و بی کتاب
بی صدا - یه بغض تو گلوت و
یه ظاهر بی نقاب و یه باطن بی رفاه و بی دفاع
میکشی یه سیگار تو تراس بی حصار
مرور گذشته ی بی حصاب و بی کتاب
بی صدا - یه بغض تو گلوت و
یه ظاهر بی نقاب و یه باطن بی رفاه و بی دفاع
"ورس دو"
شب که میشه از تاریکی تو خیابونها جون می گیرم
واسه پرنده ها دون میریزم
تا صبحشون شروع بشه با شادی
برا همینه که غیر عادی بودنمو دوست دارم
البته گاهی
می خوام کاری بکنم تا وجدانم بیدار شه
شدم مشتاق دیدارش
خیلی وقتها طلبه میشم
یکی فقط باهام حرف بزنه
بفهمه از دلم یه ذره
کسی ندیده تا به حال از اشک من یه قطره
برا همینه دل نبسته
هیچ عشقی به من یه لحظه
شده صبح - باس بریم تخت گاز
باز بشیم دست به کار
درگیر نکته و حالو روزو لحظه ها
نداره یه دست صدا
امروزم تموم میشه یه جوون با روح پیر
امشبم تو خونه نیست
باز پی جاده شده
از خستگی یه خورده گیج
"کراس"
میکشی یه سیگار تو تراس بی حصار
مرور گذشته ی بی حصاب و بی کتاب
بی صدا - یه بغض تو گلوت و
یه ظاهر بی نقاب و یه باطن بی رفاه و بی دفاع
میکشی یه سیگار تو تراس بی حصار
مرور گذشته ی بی حصاب و بی کتاب
بی صدا - یه بغض تو گلوت و
یه ظاهر بی نقاب و یه باطن بی رفاه و بی دفاع
