ز دلم بیرون نرو خانه را گم میکنی عشق
اسم این دیوانه را حرف مردم میکنی عشق
با دو چشمت گفته ام هر چه را ناگفتنی بود
دل به قربان تو رفت بس که راهش رفتنی بود

پیچش موی تو دیوانم نکرد
موج لبخندت مرا برد
چشم تو دریاست اما دست گرم تو مرا
در دل این ماجرا برد

تا دوری دلبر من از برم
تا دوری تاج سر من از سرم
کی دارم آرام

نام تو چون عسل در کام من
بی عشقت دلبر دلآرام من
کی دارم آرام


میثم کیان
موی تو