برگشتم از شب سیاه از آدمک های دروغ
از ترس بیهوده شدن از قلب های بی فروغ
رو ترانه ساز من زخمی بی ترانگی
روی تمام لحظه هام سایه ی سرد خستگی
تا اینکه تو رسیدی و من شکفتم از ترانه
من شکفتم از صدای زلال بهترین بهانه
رنگ خورشیدو تو داری مهربونی مثل بارونی که میباره و
میشوره کوچه های قلبمو
روحم از جنس توئه شعر پابند توئه
لبای پوسیده ی من زنده به آهنگ توئه
همیشه با من باش همیشه با من باش
تمام من با توست توان موندن باش
همیشه با من باش همیشه با من باش
تمام من با توست توان موندن باش
تا اینکه تو رسیدی و من شکفتم از ترانه
من شکفتم از صدای زلال بهترین بهانه
رنگ خورشیدو تو داری مهربونی مثل بارونی که میباره و
میشوره کوچه های قلبمو