وقتی بریدم از همه
وقتی شکستم تو خودم
درست همون لحظه ای که
با درد هم خونه شدم
وقتی سکوت کردم و
کسی صدای من نبود
تو کل این شهر شلوغ
هیچ کجا جای من نبود
وقتی صدا میزدم و
کسی صدامو نشنید
وقتی تو اوج بی کسی
کسی به دادم نرسید
تو از کجای زندگیم
تو از کجای لحظه هام
یا از کدوم ستاره ای؟!
یا از کجای رویاهام؟!
که انتهای بودنی
که ابتدای زندگی
یه کوه استواری و
یه ناجی همیشگی
منو دوباره تازه کن
تا جون بگیره پیکرم
اگه بخوای تو،روحمو
تا کوه قافم میبرم
صدا بزن اسم منو
بگو که ناجی منی
معجزه کن به نام عشق
معجزه گر فقط تویی
بذار که عادتم بشه
نفس زدن کنار تو
نذار دوباره گم بشم
تو عمق انتظار تو
تو از کجای زندگیم
تو از کجای لحظه هام
یا از کدوم ستاره ای؟!
یا از کجای رویاهام؟!
که انتهای بودنی
که ابتدای زندگی
یه کوه استواری و
یه ناجی همیشگی