Bavar

هنوزم حسرتت اینجاست
شبایی رو که بارونه
کنار عطر جا موندت
همین جا روی این شونه

همین جایی که واستادم
به زیر سقف این خونه
کنار این در بسته
که هر سمتش یه زندونه

چه جوری میشه ویرون کرد
دلو جون طرح سقف کردیم
منو تو خونه رو ساختیم
نگو عمر رو تلف کردیم

به جون جفتمون سوگند
یه عمره  توی زندونیم
یه دنیا دلخوشی داریم
ببین چند ساله غمگینیم

منم اهل همین خونَم
 که عمری پشتِ در بودم
یه بارم وا نشد این در
همیشه در به در بودم

منم مثل خودت بودم
که دردامو بهت گفتم
یه بارم تو تحمل کن
خطاهامو  پذیرُفتم


مریم
باور