هر چقدر غصه و دلتنگی داری
هرچی تنهايی و تشويش و وِلِش
ترس لحظه های شطرنجی عمر
غصهء ماتُ غَمِ كيش و ولش
وقتيكه حس ميون من و تو
بهترين خاطره ی بودن ماست
ديگه هيچ ميلی نمونده به سفر
مقصد قصه همين خاطره هاست
ترس فردا رو ولش كن
غم دنيا رو ولش كن
غير حرف عاشقونه
همه حرفارو ولش كن
شبای سرد و ولش كن
مزه درد و ولش كن
يه چهار فصل تو چشمات
برگای زرد و ولش كن
غم دنيا رو ولش كن
بيا دستامو بگير از ته دل
با من اين عاشقی رو زندگی كن
توی اين بازی دنيايی كه هست
پاشو بچگونه ديوونگی كن
اگه خوشبختی طلسمه، وقتشه
اين طلسمو يهو باطلش كنيم
وقتشه بجز مسير عاشقی
هر مسيری و ديگه ولش كنيم
ترس فردا رو ولش كن
غم دنيا رو ولش كن
غير حرف عاشقونه
همه حرفارو ولش كن
شبای سرد و ولش كن
مزه درد و ولش كن
يه چهار فصل تو چشمات
برگای زرد و ولش كن
