یه عصر آروم، پیاده میریم از، کافه تا دو راهی
کلمه هامو میشمرم، نکنه بگم دوست دارم اشتباهی
میخوام بگم دوست دارم اما موندم تو سکوت اجباری
حواس من به حرفاته، بلکه یه جوری بگی، که دوسم داری
کاش میشد حرفامون، جاشن تو دستامون، تو حس نگاهامون
ای کاش این ترس تکراری، سکوت اجباری، بره از لحظه هامون
دیگه نمیخام بترسم، حرفم نگفته بمونه، نمیخام ساکت باشم، دنیا اینجوری زندونه
میخام بگم با من باش، بمون همیشه کنارم
میخوام بدونی چی میخوام
میخوام بگم دوست دارم
کاش میشد حرفامون، جاشن تو دستامون، تو حس نگاهامون
ای کاش این ترس تکراری، سکوت اجباری، بره از لحظه هامون
دیگه نمیخام بترسم، حرفم نگفته بمونه، نمیخام ساکت باشم، دنیا اینجوری زندونه
میخام بگم با من باش، بمون همیشه کنارم
میخوام بدونی چی میخوام
میخوام بگم دوست دارم