پاریـس عطرِ تورو کم داشت... رُم اما شکلِ زیباتو
آتِـن بی فلسفه طی شد... نبودی سرد بود مسکو
وین سمفونیِ غم زد...هوام هوایِ لندن بود
همه کارا تویِ شهرِ... آمستردام قدغن بود!
کُپنهـــاگ بی کلیسا بود...پِــــراگ دهلیِ نو انگار!
توو برلیـــن بی تو بر پا بود...دوباره مرزی از دیوار
یه مادرید مستگردی با، نبودن هایِ اجباری
قرارم با خودِ رویات، تویِ میدونِ شهرداری
توو هر جـــایی بدونِ تو...یه آواره یه بی شهرم
برات هی عکس می گیرم...ولی با مردمش قهرم
منِ تنها توو هر شهری...فقط با تو می خواد باشه
و تهـران! چون تورو داره...باید پایتختِ دنیا شه
تویِ بیـــروت هر کافه... منُ یادِ تو می انداخت
تویِ قاهره می شد از، نبودِ تو یه زندون ساخت
پکـن، سئـول، توکیـو، نه...نمی شه دیدنی باشن
بهم فک کن توو هر دوری، نذار خسته بشم از من
توو هر جـــایی بدونِ تو...یه آواره یه بی شهرم
برات هی عکس می گیرم...ولی با مردمش قهرم
منِ تنها توو هر شهری...فقط با تو می خواد باشه
و تهـران! چون تورو داره...باید پایتختِ دنیا شه
