زيبا هواي حوصله ابري است
چشمي از عشق ببخشايم
تا رود آفتاب بشويد
دلتنگي مرا
زيبا
هنوز عشق
در حول و حوش چشم تو مي چرخد
از من مگير چشم
دست مرا بگير و کوچه هاي محبت را
با من بگرد
يادم بده چگونه بخوانم
تا عشق در تمامي دل ها معنا شود
يادم بده چگونه نگاهت کنم که تردي بالايت
در تندباد عشق نلرزد
زيبا آنگونه عاشقم که حرمت مجنون را
احساس مي کنم
آنگونه عاشقم که نيستان را
يکجا هواي زمزمه دارم
آنگونه عاشقم که هر نفسم شعر است ...
زيبا
چشم تو شعر
چشم تو شاعر است
من دزد شعرهاي چشم تو هستم
زيبا
کنار حوصله ام بنشين
بنشين مرا به شط غزل بنشان
بنشان مرا به منظره ي عشق
بنشان مرا به منظره ي باران
بنشان مرا به منظره ي رويش
من سبز مي شوم
زيبا ستاره هاي کلامت را
در لحظه هاي ساکت عاشق
بر من ببار
بر من ببار تا که برويم بهاروار
چشم از تو بود و عشق
بچرخانم
بر حول اين مدار
زيبا
زيبا تمام حرف دلم اين است
من عشق را به نام تو آغاز کرده ام
در هر کجاي عشق که هستي
آغاز کن مرا