به یاده خورشید
به یاده نهالی که قبلِ رشدش خشکید
به نامِ ماهایی که هنو منتظره صلحیم
به یاده امید
به نامِ اشکِ توو چِشات
تضاده موهایِ رهات با زنجیره پات
نمایشِ بی تماشاگره درده غریبه ها
همه بیدارایی که شدن اسیره خواب
چکشِ ساعتا
تبرِ دقیقه ها
خبره بدی که با مارش پیروزی میشه پخش
نفسی که قبلِ فریادِ مصیبت میشه حبس
آرامگاهِ بی انتها پرِ روحای نا آروم
پره دستِ بیرونِ قبر
به یاده آرامش
به نامِ حقیقت
به نامِ دیکتاتوره درونِ من
سلیقه‌م به یاده مادری که دنبالِ انتقامِ تمومه وقت
طبیعت
همه کتابای سوخته
لبای دوخته
شقایقِ مرده، دلای خون
صدای بوق صدای بوق صدای بوق صدای بوق
کاهشِ دغدغه‌ی عموم
گوشی و لباس خوب
عصر ارتباط
آدمای دور زندگی پشتِ یه صفحه
عدد و رقمای پوچ وطن و کوچ
نفس و دود دروغ و رویا واسه فروش
بی عرضگی کارگر زرنگی سرمایه دار
دیکته و تزریقِ تحریف غلط توو گوش پشت هم
جنون جرم جنگ جرم سقوط
سرب سنگ سرخ
دردا و سوالای نو
راهِ حلِ شعارای مفت
فاصله درکِ ما از وضعیت
کفِ آسفالتِ تا بالای برج
اختلاف یه زخمِ کهنه
پره چرک حماقت توو شاهرگِ این شهر
لخته شده یه مغزه مرده
پره فکر
فرار از واقعیت به هر طریق
اعتیاد به خرید نبوده انگیزه
حتی واسه تغییر
هدفات پاکی که آلوده میشه به پولِ کثیف
فرو ریختنِ باورا بعده هر اتفاق
به دنبالِ انرژیِ مثبت راهِ حل تمسخره
اعتراض
شکنجه شدنِ دستای بسته
توسط چشمِ باز
از آمدن و رفتنِ ما سودی کو
وز تار امید عمرِ ما پودی کو
چندین سروپای نازنینان جهان
میسوزد و خاک می‌شود
دودی کو


کابوس
لخته