سال سینوس و کسینوس
فصلِ رد کردنِ قرمز
پرسه ی شبونه با یک
کیوتِ مو ابرو قرمز

يه شوری تو نگاشه
تو دلش پرِ سواله
خسته از هفت سال NIT
دنبالِ راهه فراره

ترانه تا ترانه
پیکارو دابل میریزه
آنشرلی مزه نمیخواد
ریتمِ امشب ریزه ریزه

دیالوگ پشتِ دیالوگ
همسفر تا به سپیده
اولِ راه یه غریبست
آخرِ راه یه رفیقه

جاده به جاده رقص و آواز که یهو
\"تیلور\" میگه عشقِ fifteen یه سرابه
من میگم fifteen و fifty نداره
عشقا یه نمایش, کارِ این دنیا خرابه

\"ردهد\" و بهتِ چشاشو
آخرین juice که پاشیده
من تو فکرِ بطری خالی
خاطراتِ ورپریده

رو بامِ این گرگان خانم
قدم زدیم با همدیگه
از وسط شب یه نئون
چشمک زنون به من میگه:

منتظرِ \"گودو\" نمون
دیروزُ ول کن زیر آب
فردارو کم کن از زمین
امشبو اسکی کن رو آب

دیالوگ پشتِ دیالوگ
همسفر تا به سپیده
اولِ راه یه غریبست
آخرِ راه یه رفیقه

خیابونا کش اومدن
واسه چی یه کوچه موندن
وقتی شهر انقدر قشنگه
واسه چی ابی نخوندن

تو دلِ ثانیه انگار
حافظه بندری میره
به کسی چه حال ما خوش
به کسی چه شب نمیره

واسه چی back to december
که همین سپتامبر قشنگه
من به last kiss وا نمیدم
بوسه ی تازه قشنگه

فِیدم کن تو تبِ لحظه
مقصدِ جاده مهم نیست
تابلوی قرمزِ stop
رو نوار مغزِ من نیست

دیالوگ پشتِ دیالوگ
همسفر تا به سپیده
اولِ راه یه غریبست
آخرِ راه یه رفیقه