می روی و دل دل اگر زنده بمانم با توست
ور نمانم ، همه جا روح و روانم با توست
چون چراغی که فرا راه تو سو زد همه شب
به سلامت برو ای دوست که جانم با توست
چشمم ار خاک شود باز تو را می نگرد
کز دل خاک ، نگاه نگرانم با توست
تا تو را جلوه ، بهاراز قیاس افزاید
دل پژمرده ی چون برگ خزانم با توست
نه مگر مرگ سکون است و مگر نه که همه
پای رفتارم و بال طیرانم با توست ؟ ،
مرگ من در کف تو ، زندگی ام در کف توست
تا کجایم بکشانی که عنانم با توست



هویدا
جانم با توست