تو آمدی و دریا
اسم مرا صدا زد
من جذر و مد عشقم
مه که به جاده ها زد
بمان که اسم ما را
همه جهان بداند
جوانی ما یاد این کوچه ها بماند
هندوی معبدت من
بودای قصه ها تو
شمع و شب و عطش من
خدا خدا خدا تو
ماه منی میان یک آسمان شخصی
باید به دور دنیام
بپیچی و برقصی
من خاک زخمی و
تو تلاطم بهاری
باید کنار بغضم
باران شوی بباری


حسین سلطانی
شورش