تو اونقدر از دوتامون دور میشی
که احساسات من کم رنگ میشه
چرا با اینکه تسلیمم همیشه
سر هر چیز کوچیک جنگ میشه
برام عادت شده هر چی ببینم
اگه بد بود به روی تو نیارم
تو آروم رو خیالم پا بذاری
منم پای حواس پرتیت بذارم
یه روزی حس همراه تو بودن
تو هر حالی منو بی تاب می کرد
تو رو از بس که رویایی می دیدم
حضورت خونه رو بی خواب میکرد
من هر راهی رو با عشق تو رفتم
چون از تنها شدن ترسیده بودم
تو دنیا رو به من ترجیح دادی
همونی که بهت بخشیده بودم