من جاده بی عابر
قدم زدم تو نیمه شب
این جاده ها رفیقمن
سیگاری روشن کنج لب
منی که اینجا گم شدم
دور از تمام داشته هام
خونه‌ی من بگو کجاست
مونده برام ترانه هام
غربت برام خونه نشد
نه راه برگشتی دارم
خنده هامم پر از غمه
خسته شدم من از همه
منو ببر به خونمون
اینجا نفس تنگه واسم
تو دستمو محکم بگیر
درد و غم هام بسه واسم
یه قصه بی انتها
سهم من از این لحطه هاست
یه گمشده تو جاده ها
خونه من بگو کجاست
