بياييد
بياييد
ازين عالم تاريک
دل‌افروزتر از صبح،
جهاني دگر آريم
بياييد
بياييد
ازين عالم تاريک
دل‌افروزتر از صبح،
جهاني دگر آريم
گذرگاه زمان را،
سرافراز بپوييم.
شب تار جهان را
فروغ از هنر آريم
چه زيباست كه چون صبح، پيام ظفر آريم
چه زيباست كه چون صبح، پيام ظفر آريم
گل سرخ،
گل نور،
ز باغ سحر آريم
همانگونه كه خورشيد، بر اورنگ زر آيد،
خرد را بستاييم و،
بر اورنگ زر آريم
چه زيباست، كه با مهر،
دل از كينه بشوييم.
چه نيكوست كه با عشق،
گل از خار برآريم
چه زيباست، چو خورشيد،
درافشان و درخشان
زآفاق پر از نور، جهان را خبر آريم
بياييد
بياييد
ازين عالم تاريک
ازين عالم تاريک
ازين عالم تاريک