واسم از چوبه یِ دار یه میوه بچین
واسم از چوبه یِ دار یه میوه بچین
بیا اینجا و کنارم چند دقیقه بشین
اگه حافظ واسه دیوانش
و مولوی واسه مثنوی و
محمد واسه قرآن باید میرفت
مجوز میگرفت چی؟
بگو دلای سنگ اگه کتیبه میشدن
روشون چی مینوشتی؟
گفتن رنگ روشن جلب توجه میکنه
و جیغِ بنفش شد جیغِ مشکی
بیا توو دست تقدیر پینه بشیم
مثل نوح یه کشتی بسازین
و هر وقت دیدین ظرفیت تکمیله بگین :
به هر کی هم شنا بلد نیست یه جلیقه بدین
میخوام آبرو‌ریزی بکنم سیل شه
دکترم بهم گفت
«کی حس میکنی که تنهایی؟»
گفتم «وقتی که عیده»
سفره‌ی دلمو واسش وا کردم
و دید هی جر میخورم
هی جر میخورم و هی جر
حالش به هم خورد شکوفه زد
فهمید هر روزِ من عیده
دستبند به قلمه ، مجرمِ فکری
نخبه‌ها سلول ، کاسبِ علمی
تو که ازت بخاری بلند نمیشه
حداقل آتیش حَسد و میذاشتی زیرِ کتری
واگیردار‌تر از ایدز انتقام شد
گفتن اعتراف کن
گفتن اعتراف کن
مار پیله کرد ، اژدها شد
من با خودم هم معذبم
به خودم هم شک دارم ، مرددم
چرا فحش میدی میگی فحشم ندن؟
دایره لغات هر چقدر وسیع باشن
توو یه مربعن
چارچوبا رو تو بشکون
من آدمی ام که خیلی وقتا جرات نکرد
جلو آینه شدم با خودم طرف
آینه شیکست، خورد بُتم ترک
من نه یه لاتم ، نه یه رهبر
هیچ‌کدومِ این دو تا نیستم
دین دارا منو از خودشون نمیدونن
چون اونقدرا هم با خدا نیستم
کافرا منو از خودشون نمیدونن
چون اونقدرا هم بی خدا نیستم
من با شما‌م و جدا نیستم
ولی از هیچ کدومِ شما نیستم
رسوا
رسوا رسوا
رسوا
رسوا رسوا
رسوا
رسوا رسوا
حلاجم ، انگشت نما جمع
فکر میکردن من یه پارچه آقا‌م و لبامو دوختن
میخوام نخ نما شم
ساکت نباشم
بیماری و علاجم
با صدام کل شهرو بذارم رو سرم
کثافت بچکه از تاجم و
میخوام بدونین که آسمون افکار سقف نداره و
دفترا نمیشن مثل کفترا جلد
رسوا
رسوا رسوا
رسوا
رسوا رسوا
رسوا
رسوا رسوا
هیچکس
رسوا
