حتی اگه طوفانیه دنیام هر روز
بی چتر و بارونی کنارت راه میرم!
وقتی دیگه جونی توی پاهام نمونده
با یک اشارهت از زمین تا ماه میرم!
منتونگاه مهربون و سر به زیرت
آیندهی این خونه رو آباد دیدم
حتا اگه دنیا بخواد دیوارمون شه
این راهو با تو تا ابد ادامه میدم!
بی چتر و بارونی،
تو هر زمستونی، با تو قدم زدم!
هرجای خاطره،
بی ترس و دلهره، با تو قدم زدم!
باعشق تو دنیا یه راه تازه رو کرد
تو جرات این راه پر آشوب بودی!
وقتی که من از زندگی مایوس بودم
تو با تموم خستگیهام خوب بودی!
وقتی رسیدی حال من حال بدی بود
آغوش تو راهی به سمت زندگی شد!
با خندههات دلشورهمو از یاد بردم
عشق تو اما باعث دیوونگی شد!
بی چتر و بارونی،
تو هر زمستونی، با تو قدم زدم!
هرجای خاطره،
بی ترس و دلهره، با تو قدم زدم
حمیدرضا صمدی
بی چتر