نازنینم، نازنینم
بخدا عاشقترینم
نازنینم ، نازنینم
بخدا عاشقترینم
هزاران گل تو گلخونه نشسته
شقایق و بنفشه دسته دسته
ولی عاشق تو ای نازنینم

به هیچ گلی بجز تو دل نبسته
ببین کوچ پرستوها به سوته
سپیده آینه ای در روبه رو ته
همون عشقی که مارو دربه در کرد
عزیزم ، نازنینم ، عطر و بوته

برای توست که دشت پر از قشنگی ست
همیشه آسمونها لاجوردی ست
برای توست که رودخونه روونه
همینه تا افق رنگین کمونه
نازنینم، نازنینم
بخدا عاشقترینم
نازنینم، نازنینم
بخدا عاشقترینم

نبینم اشکی از چشمات بباره
کسی بر روی قلبت پا بذاره
بمیرم تا که اون روز رو نبینم
تو چشمات نازنینم سایه غم
همه بهارو بعد از تو شناختن
شب یلدا رو از موی تو ساختن

همون ها که ستاره نام گرفتند
از اون چشمای تو الهام گرفتند
تو خورشیدی که شب رو می سوزونی
تو برکه رو به دریا می رسونی
به هر جا پا بزاری تو بهاره
کویر زیر قدمهات سبزه زاره

بذار منت به من ای بهترینم
تا مثله خاک به زیر پات بشینم
به درگاه خداوند من چه کردم
که از لطفش بمن داد نازنینم
که از لطفش بمن داد نازنینم



نازنینم
حبیب