اِی ، بودم سیزده توو خیابونا قفلِ رپ دایی

لاشخورا پَر میزدن دورِ من گاهی

برّه بودم توو لباسِ گرگ و

بیدار میشد تووم گرگِ گهگاهی

نابغه نمیسازه مخش کلیشه

سمیه این شعرا سوبر نمیشه

مخش میره اونجا که مخت نمیره

دستِ روی ماشه هیچ موقع دو دل نمیشه

فکرِ تک میاد از این مغزِ شلوغ

روهاف من بودیم ما اَ قبلِ بلوغ

چی میگن این فنچای دست به *

خشی بیارم پایین برات فکِ کدومو؟ ها؟

زیاده بینمون فاصله عزیزم

چس ناله خونی و من شاعرِ مریضم

خیلی کار داره تا بشه حریفم

بارداره شعرام میشن حامله ضعیفه ان

دیوونه ام هر کاری فکرت نی میکنم

لیوانو بردار سِک بریز میخورم

میگی زندگیت رویائیه ولی

من دارم رویامو زندگی میکنم

ناموسا پرچما پایینن

ناموسا همه رو مالیدم

ناموسا هشتمو چاقیدم

ناموسا بد رپو *

ناموسا ، ناموسا ، ناموسا


جیدال
ناموسا