با تو زندگی تو یک اتاق سرد
مثل زندگی توی کاخ الیزه بود
پیش تو قدم زدن توی هر جای شهر
مثل راه رفتن تو شانزلیزه بود
تا تورو هر لحظه دارم تو دلم
همه دارو ندارم این دله
زندگی با تو توی یک زیرزمین
بهتر از بالای برج ایفله
هوا که ابریه بدون تو کجا برم
چقدر تو فکر تو تمام شهرو راه برم
هوا که ابریه یه حسرتی میون ماست
قدم که میزنی
بگو دلت کجاست
توی بیداری بزار ببینمت
سهم من از تو یک خواب نیست
بعد تو حتی ونیزم قد من
انقدر دنیاش روی آب نیست
بعد تو حتی ونیزم قد من
انقدر دنیاش روی آب نیست
هوا که ابریه بدون تو کجا برم
چقدر تو فکر تو تمام شهرو راه برم
هوا که ابریه یه حسرتی میون ماست
قدم که میزنی
بگو دلت کجاست