ببخش اين شاعرِ گُنگُ
تو ای زيبای آزرده
ببخش اين زائرِ دردُ
كه عمری خونِ دل خورده

ببخش اين بی تو گريونُ
كه چشماش كاسه‌ی خونه
ببخش اين بی تو غمگينُ
كه از تنهايی داغونه

ببخش ای ماهِ نورانی!
ببخش فانوسِ خاموشُ!
منِ تنهایِ بی‌هم‌دم
منِ بی‌عابرآغوشُ

ببخش ای موجِ بی‌دريا!
ببخش آزرده‌ی زيبا!
ضيافت‌رفته‌ی مرگم
بدونِ تو منِ تنها

ببخش فرهادِ دل‌پیرُ
كه مجنونِ نگاهت شد
شهيدِ شعرِ شيرينِ
دو تا چشمِ سياهت شد

ببخش ای سبزی مرمر!
منِ پایيزی زردُ
ببخش ای خوشه‌ی خورشيد!
منِ بی‌روحِ دل‌سردُ

ببخش ای ماهِ نورانی!
ببخش فانوسِ خاموشُ!
منِ تنهایِ بی‌هم‌دم
منِ بی‌عابرآغوشُ

ببخش ای موجِ بی‌دريا!
ببخش آزرده‌ی زيبا!
ضيافت‌رفته‌ی مرگم
بدونِ تو منِ تنها


احسان رمضانپور
ببخش