تو مثل موج دریای شمالی . نگاهی آبی و دیوونه داری
بگو ای آشنای آسمونی نسیم بومی کدوم دیاری

یکی انگار رو بوم خیس دریا نگاه نازتو نقاشی کرده
تو اون خورشید خوش رنگی که دنیا بدون تو همیشه تار و سرده

تو مثل لحظه ی میلاد بارون تو مثل شوق سبز جنگلایی
میون بستر ابریشم و یاس مثل خندیدن پروانه هایی

شبی که برج مهتابت فرو ریخت نذاشتی فکر پرواز تو باشم
نمیدونم کجای قصه بودی فقط خواستی که همراز تو باشم

هنوزم توی شبنم زار چشمات شکوه مبهم باد و تگرگه
صدای رود تو این باغ برهنه صدای شادی بارون و برگه