من و خاطرات و یه قاب شکسته
یه عکس قدیمی که روش خاک نشسته
یه احساس تلخ و من و بی قراری
جوانیم هدر شد تو چشم انتظاری
چقد گریه کردم چقد غصه خوردم نبودی ببینی
هزار بار شکستم من از غصه مردم نبودی ببینی
زیر بارونا من قدم میزنم نبینه کسی گریه های منو
دیگه خستم از این همه فاصله
از این موندنا و از این رفتنا
