شرارانگیز و طوفانی، هوایی در من افتاده ست
که همچون حلقه ی آتش در این گرداب می گردم

برآر ای بذر پنهانی سر از خوابِ زمستانی
که از هر ذره ی دل آفتابی بر تو گستردم


هوشنگ ابتهاج
بارنگ
شورانگیز