رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترک من خراب شب گرد مبتلا کن
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
ای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کن
تو صبر کن وفا کن
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
برو جفا کن
ای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کن
تو صبر کن وفا کن
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
برو جفا کن
گر اژدهاست بر ره عشقیست چون زمرد
از برق این زمرد هی دفع اژدها کن
دردیست غیر مردن آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم که این درد را دوا کن
ای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کن
تو صبر کن وفا کن
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
برو جفا کن
ای زرد روی عاشق تو صبر کن وفا کن
تو صبر کن وفا کن
خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن
برو جفا کن
