کابوس : شبی که شمردم نفسهامو تا تو , تنِ کوچه پُر شد از آوازِ یا تو / شبی که سپردم به کوچه صدامو , ندیدی که می سوخت آتش نگامو / من و پایِ هجرت , من و راهِ دیگر , تو و دستِ حسرت , تو و دیدۀ تر / چه سنگین و سرده غریبانه رفتن , دلی با خیالِ تو در سینه بُردن / شبِ باد و تُندَر , شبِ بی ستاره , شبِ آب و آتش , خزانِ دوباره / شبِ دار دیدن به کابوس گاهی , که رقصد به بامَش , سرِ بی گناهی / از این خستگیها که تن پوشِ برگه , تنِ سردِ کوچه , قدمگاهِ مرگه / من و پایِ هجرت , من و راهِ دیگر , تو و دستِ حسرت , تو و دیدۀ تر / چه سنگین و سرده غریبانه رفتن , دلی با خیالِ تو در سینه بُردن ( شعر از : مرحوم مسعودِ ارشادی فر (