آمد بهار عاشقی دل شد فدای دل ستان آمد نگار مشفقی هم جان و هم آرام جان
نازم به ناز و غمزه ات ای در چمن سرو چمان گل بشکفد لبخنده ات مستی فزای هر زمان
***
شمعی ز جانم برفروزم روز و شب از عشقت بسوزم
پرورده ام در سینه رازی روزی کند دل سرفرازی
***
پر می کشد از آسمان همچون کبوتر روح و جان
چندی رهایم می کنی دل می کشد در آشیان
***
آشفته حالی میکنم هر دم خیالی میکنم
تا تو نباشی در برم پر بسته بالی میکنم
***
چشم تو چون پیمانه ام از آن نگه دیوانه ام
آیینه ی جان منی ای مسجد و میخانه ام