به این تهایی عادت کن ، به این روزای سردرگم
تو این شبهای بیداری با یک لبخند منو گم کن
نکن گریه خیال من که باز گریه امون میشه
نکن حق حق که این باور یه جا بی من تموم میشه
************
به این تنهایی عادت کن تا جایی که نفس داری
به اون چشمات میبینم ، چه احساسی به من داری
بیخیال منو سختی بیخیال هر چی گفتن باش
بذار تنهایی عادت شه جدایی تنها اینه راش
*************
میبینم این دم رفتن چه بغضی توی چشماته
تودنیایی که من نیستم چه ابهامی به فرداته
گذشته لحظه های ما که بوسه هارومیشموردیم
ای کاش که نبودیم ما واسه هم نمیمردیم