پنجره رو به یه منظره‌ی سبز بازه
آسمون داره کم کم ابراشو می بازه
من به قاب خیس پنجره تکیه دارم
بارون دیشب جنگلا رو شسته بازم
آروم به من تکیه میدی بازومو میگیری
میپرسی از من عزیزم خوب خوابیدی
دنیا مثل هر روزه اما واقعی نیست
عطرت پیچیده اینجا این منظقی نیست
موهاتو از روی صورتت کنار میزنم
اینی که روبروی منه خود منم
دارم از نبودنت خسته میشم
خسته میشم
دارم به این توهم وابسته میشم
خسته میشم

مثل اون روزا که با هم پشت همین پنجره
هرجای دنیا با تو میشد بهترین منظره
من شبیه خاطرات خوبمون شدم
جای هردومون با خودم حرف میزنم
این توهم حال این روزای منه
خاطراتت هر کجا همراه منه
موهاتو از روی صورتت کنار میزنم
اینی که روبروی منه خود منم
دارم از نبودنت خسته میشم
خسته میشم
دارم به این توهم وابسته میشم
خسته میشم
دارم از نبودنت خسته میشم
خسته میشم
دارم به این توهم وابسته میشم
خسته میشم
دارم از نبودنت خسته میشم
خسته میشم..