بی تو هیچ چیزی جواب نمیداد
جز تو هیچکی منو عذاب نمیداد
من خودم قبول میکنم اگه نبودی
هیچکی منو نجات نمیداد

یه وقتا دل تنگ میشه
حالا بد بودی یا خوب میخواد هرچی شه
دلم میخواد که برگردی و
روحم با بودنت حتی اگه زخمی شه

بههه

منو تو و پارک خلوت
شب تا صب همش باهام بزن حرف
یه شب و یه جاده وحال سر مست
بگی نرو دارم احتیاج بت احمد

نبینم عصبی باشی ا کارم
خودت میدونی جز تو کسیو ندارم
شرایطم داره بستگی به تو
آخه وقتی نیستی خیلی بدمیشه حالم

دیدی یکی پشت فرمون نعره میکشه ؟
دیدی یکی فرار میکنه به دره میرسه؟
دیگه نه راه پس داره نه پیش
اون منم که با رفتن تو
صد دفه جونم به لبهام رسید
باید مسکن دردام بشه
آآ
یه
یادم بود همه سختیاتو
نمونده بود دیگه حرفی با تو
حق بده بهم تحمل نکنم
دیگه اخم و بحث و تحقیراتو

شب، مث مهتاب بیدار
بوی درد، همه حرفام میداد
دلم یه باتوئه تنها میخواد
با خودم میگم که فردا میاد
هی
اینقد پرگاز نرو
مقصد منم بپیچ جاده رو
باید اب بدی بهش ریشه میزنه
درخت ده سال کاشته رو



احمد راداک و مجتبی ملایی
یادم بود